نفس ِ

خشم‌آگين ِ مرا

تُند و

بريده

در آغوش

مي‌فشاری
و من احساس مي‌کنم که رها مي‌شوم

و عشق

مرگ ِ رهايي‌بخش ِ مرا

از تمامي ِ تلخي‌ها

مي‌آکند.

بهشت ِ من جنگل ِ شوکران‌هاست

و شهادت ِ مرا پاياني نيست.

احمد شاملو